Het Asklepiion van Epidaurus was een heiligdom gewijd aan Asklepios, de god van de geneeskunde, die de macht had om mensen te genezen van hun pijn en ziekte. Het heiligdom ligt in een kleine vallei in de Peloponnesos, in de regio Argolis, en bestaat uit een reeks oude monumenten die verspreid zijn over twee terrassen en omgeven zijn door een bewaard gebleven natuurlijk landschap . Het heiligdom was het belangrijkste therapeutische centrum van de antieke wereld en getuigt van de overgang van het geloof in goddelijke genezing naar de wetenschap van de geneeskunde.

Het heiligdom ontwikkelde zich uit een veel vroegere cultus van Apollo Maleatas, die al in het 2e millennium v.Chr. bestond, en werd in de 6e eeuw v.Chr. de officiële cultus van de stadstaat Epidaurus. De belangrijkste monumenten dateren uit de 4e eeuw v.Chr. en zijn voorbeelden van de meest zuivere meesterwerken van de Griekse architectuur . Onder deze monumenten bevindt zich het opvallende Theater van Epidaurus, dat bekend staat om zijn perfecte architectonische verhoudingen en voorbeeldige akoestiek. Het theater bood plaats aan ongeveer 14.000 toeschouwers en werd gebruikt voor dramatische voorstellingen die verband hielden met de genezingsrituelen .

Naast het theater zijn er ook andere belangrijke gebouwen die de verschillende functies van het heiligdom vertegenwoordigen, zoals de Tempels van Artemis en Asklepios, de Tholos, het Enkoimeterion, de Propylaia, de Banketzaal, de baden en de sport- en ziekenhuisfaciliteiten. De Tempel van Asklepios was het centrale heiligdom waar het cultusbeeld van de god stond en waar de pelgrims offers brachten. De Tholos was een rond gebouw met een ondergrondse doorgang waar slangen werden gehouden, die als heilige dieren van Asklepios werden beschouwd. Het Enkoimeterion was een slaapzaal waar de zieken droomden van Asklepios of zijn dochters Hygieia en Panakeia, die hen instructies gaven voor hun genezing. De Propylaia was een monumentale ingang naar het heiligdom, terwijl de Banketzaal werd gebruikt voor feestelijke maaltijden ter ere van de god. De baden dienden voor reiniging en ontspanning, terwijl de sportfaciliteiten werden gebruikt voor atletische wedstrijden die ook deel uitmaakten van het genezingsproces. Het ziekenhuis was een complex van gebouwen waar artsen praktiseerden en patiënten behandelden volgens de principes van Hippocrates, de vader van de geneeskunde.

Het heiligdom van Epidaurus is dus een uniek getuigenis van de genezingscultus van de antieke wereld en een eminent voorbeeld van een hellenistisch architecturaal ensemble van de 4e eeuw v.Chr. Het heiligdom is ook belangrijk voor zijn associatie met de geschiedenis van de geneeskunde, omdat het bewijs levert van de opkomst van wetenschappelijke geneeskunde uit het geloof in goddelijke genezing.