Wie is Klaske Bakker, de schrijfster van Het verlaten tuinhuis?

Klaske Bakker is de auteur van Het verlaten tuinhuis. Hieronder vertelt ze hoe haar boek is ontstaan. Hoe werkt dit nu precies? Hoe ontstaat een idee en wanneer is het een boek geworden? Klaske vertelt het ons allemaal in het stuk hieronder.
Over het schrijven
Als enthousiaste lezer van literaire romans, droomde ik er al jong van om zelf boeken te gaan schrijven. Om mijn kunnen daarin te onderzoeken, ben ik een schrijfopleiding gaan volgen. Ik leerde over schrijftechnieken, stijlen en perspectieven. En nog veel belangrijker: ik leerde mijn fantasie haar gang te laten gaan. Al schrijvend ontdekte ik dat ik met name geïnteresseerd ben in de innerlijke belevingswereld van mensen en hun relatie tot anderen.
Een verhaal begint voor mij altijd met het bedenken van de omgeving waar het zich gaat afspelen. Dat kan een locatie zijn uit mijn jeugd, het plein van het dorp waar ik woon, maar even zo vaak iets van een beeld dat zich in mijn gedachten ontwikkelt, mogelijk gebaseerd op een herinnering of een ervaring.
Zo speelt mijn eerste roman Het familieweekend zich af op een boerderij, overeenkomend met de boerderij waar ik ben opgegroeid. Een deel van de verhalen in de verhalenbundel Blauwe tongen speelt zich af in Griekenland, het land waar wij sinds de jaren tachtig bijna al onze vakanties doorbrengen. Die eerste jaren kriskras trekkend door de Peloponnesos of hoppend van eiland naar eiland, inmiddels meestal op een vaste plek, waar we rust en ontspanning vinden en genieten van het alledaagse Griekse leven.
Nadat de omgeving vorm heeft gekregen, kunnen de mensen die een rol gaan spelen in de vertelling een plek krijgen. Gaandeweg het schrijven vormen hun karakters zich en gaan ze steeds meer leven. Het mooie van schrijven is dat je alles naar je eigen hand kunt zetten. De omgeving kun je veranderen naar gelang het verhaal erom vraagt, de personen kunnen trekjes vertonen die jezelf hebt verzonnen. Al schrijvend ontrollen de gebeurtenissen zich en elke keer weer geniet ik van de spanning in het verhaal die vaak vanzelf ontstaat.
Het verlaten tuinhuis: roman in Griekenland
In de zomer van 2019 waren we op Samos en maakten we een tocht over het eiland. Hoog in de bergen ontdekten we een dorpje waar een Nederlandse man een huisje had gekocht en had omgetoverd tot zijn eigen paradijs, inclusief een zwembadje in de achtertuin. Die gehele entourage van dat mooi opgeknapte huisje, prikkelde mijn fantasie. Toen we gingen lunchen bij de plaatselijke taveerne en de verhalen aanhoorden van de uitbater over zijn jonge jaren in het dorp, begon zich in mijn hoofd een verhaal te vormen. Thuisgekomen in Nederland heb ik mijn laptop geopend en ben direct aan de slag gegaan.
Het schrijven van dit boek was een groot feest! Telkens waande ik me weer op ons vakantie-eiland, herinnerde ik me onze tochtjes door de bergen, de geur van jasmijn, het gezang van de cicaden, de hitte van de middag!
Eind november2021 was het boek af en heb ik Het verlaten tuinhuis tijdens een feestelijke bijeenkomst mogen presenteren.
Over de inhoud:
Het boek vertelt het verhaal van Daniël en Fay die een paradijsje hebben op een Grieks eiland. Jaren achtereen gaan ze er met veel plezier naar toe. Tot er iets vreselijks gebeurt met hun kleindochter, dat hun leven op zijn kop zet. Verteerd door schuldgevoel en van elkaar verwijderd door het zwijgen, proberen Daniël en Fay elk op hun eigen wijze met het gebeuren om te gaan. Daniël gaat regelmatig naar zijn oude vriend Louis, in een dorpje ver weg in de bergen. Maar op een dag doet Louis niet open. Er heeft zich een nieuwe tragedie voltrokken. Als Daniël in het verleden van Louis duikt, komt hij tot een verbijsterende ontdekking.
Uit een recensie:
‘Bakker laat ons als lezer meekijken in hun gedachten en gevoelens, waardoor ze echte personen worden waarbij je je kan inleven in hun denken en doen. Ook weet ze de omgeving goed te beschrijven, zodat je als lezer aanwezig bent op het eiland en je goed kan voorstellen hoe het is om daar te zijn. Je voelt de warmte en ruikt de geuren. Door gebruik te maken van namen van gerechten en die te beschrijven komt de setting helemaal tot leven.’
https://www.hebban.nl/recensie/marieke-scheers-over-het-verlaten-tuinhuis