Twee bijzondere boeken van Agni Fournaraki trekken de aandacht. Allereerst gaat het hier om poëzie. Een groot deel van de gedichten zijn autobiografisch en vertellen veel over haar leven in Griekenland en later in Nederland. Wat de boeken ook bijzonder maakt is de tweetaligheid. De gedichten zijn in het Grieks en in het Nederlands te lezen.   

“Het eerste boek, Belevingen, begint met gedichten uit mijn jeugd in Griekenland en fragmenten uit mijn leven daar, mijn twijfels en jeugd dromen en gaat verder met fragmenten uit mijn leven hier in Nederland. Het leven tussen twee werelden.

Zeven jaar na Belevingen heb ik mijn tweede boek gepubliceerd. Deze heeft als titel De Tweede Cyclus. Dit boek is deels autobiografisch. Nostalgie en herinneringen worden afgewisseld met momenten van bitterheid, geluk en melancholie. Ik beschrijf de broosheid van het leven, de sterke band tussen mensen én de kracht om elke keer weer aan een nieuw cyclus te beginnen. Je denkt alles meegemaakt te hebben maar nieuwe beproevingen komen onverwacht. Ik beschouw ook meer het leven van de anderen.

Tot slot zijn alle gedichten te beluisteren op de bijgesloten CD. Ik vind het belangrijk dat de Griekse klanken en de muzikaliteit van de taal te horen zijn.

Meer dan 40 jaar geleden ben ik uitgezonden door het ministerie van Toerisme om te werken bij ons kantoor in Amsterdam, de Griekse organisatie voor toerisme. Dat was een leuke tijd. In verband met het kolonels regime, waren de reizen naar Griekenland niet populair. 

Ik heb veel gezien en beleefd in mijn leven en poëzie schrijven is een troostend element voor mij. Verleden en toekomst, rouw, sarcasme en vrolijkheid, teleurstelling, nieuw begin en vooral levenslust zijn de kernwoorden voor mijn gedichten.

Dat begon al toen ik nog 15 jaar was. Als ik emotioneel werd of een heftige belevenis had meegemaakt, droomde ik in beelden en zette ik mijn ervaringen op papier. Dat hielp! Zo kon ik mijn belevenissen verwerken.

Op school werd ik gestimuleerd om verder te gaan met schrijven. Heel lang heb ik dit gedaan. Het was echt iets voor mij. Nooit gedacht om mijn gedichten te publiceren tot het moment dat vrienden mij hebben gemotiveerd om een boek uit te geven. Dat betekent ook dat je je bloot moet geven.

Het liefst schrijf ik in de middag of in de avond. Ik moet daar wel mijn rust voor hebben. Dus als ik veel activiteiten gepland heb voor die dag, dan lukt het mij niet om ook nog te schrijven. Daar ben ik dan niet rustig genoeg voor”.

Agni heeft haar eigen schrijfplek in huis. Het liefst gebruikt ze de laptop voor het schrijven. Grappig weetje is dat zij slaapt met een notitieboek op haar nachtkastje. Als ze dan een mooie ingeving krijgt voor haar gedichten of voor een nieuw boek, kan ze die gelijk noteren! Vaak in de nacht bedenkt ze hoe ze iets wil gaan schrijven en dat wil ze dan niet meer vergeten!

“Tijdens de corona tijd is het zo belangrijk om met emoties om te kunnen gaan. Door poëzie te lezen, kan je je veel beter ontspannen en relativeren”.