geneeskunde en genezing in de Griekse mythologie. Hij was de zoon van Apollo, de god van de kunst, muziek en geneeskunde, en Coronis, een sterfelijke vrouw die ontrouw was aan Apollo. Asklepios werd gered uit het lichaam van zijn dode moeder door Apollo en naar de centaur Chiron gebracht, die hem leerde hoe hij mensen kon genezen. Asklepios werd zo bedreven in de geneeskunst dat hij zelfs doden tot leven kon wekken met het bloed van de Gorgo Medusa, dat hij had gekregen van de godin Athena. Dit maakte Zeus, de oppergod, boos omdat hij vond dat Asklepios de natuurlijke orde verstoorde. Zeus doodde Asklepios met een bliksemschicht, maar Apollo nam wraak door de Cyclopen te doden die de bliksemschichten voor Zeus maakten. Zeus bracht Asklepios daarna weer tot leven en maakte hem tot een god.

Asklepios had vijf dochters en twee zonen, die allemaal te maken hadden met gezondheid en genezing. Zijn dochters waren Hygieia, de godin van de gezondheid en hygiëne, Panacea, de godin van de geneesmiddelen en remedies, Achelois, de godin van de pijnstilling en de maan, Iaso, de godin van het herstel en Aceso, de godin van het genezingsproces. Zijn zonen waren Podalirius en Machaon, twee beroemde artsen die meevochten in de Trojaanse Oorlog en veel gewonde soldaten hielpen. Ook Hippokrates, de vader van de moderne geneeskunde, zou een afstammeling zijn van Asklepios.

Asklepios werd vereerd in vele heiligdommen in Griekenland en daarbuiten, waar mensen naartoe gingen om te bidden voor genezing of om te danken voor hun herstel. Het belangrijkste heiligdom was dat van Epidaurus, waar een groot theater, een tempel, een labyrint met slangen en een ziekenhuiscomplex stonden. De slangen waren heilig voor Asklepios omdat ze symbool stonden voor vernieuwing en wijsheid. Asklepios wordt meestal afgebeeld met een staf waar een slang omheen kronkelt, de asklepiosstaf of esculaap. Dit is nog steeds het symbool voor artsen en apothekers over de hele wereld.